Podróże przez wieki i kraje

Pogoda w szkocką kratkę raczej nie zachęca do wycieczek. Zaciągnięte chmurami niebo i mało optymistyczna prognoza pogody zwiastuje nam, że tym razem będzie na mokro. Ale już dawno nigdzie nie byliśmy i mamy takie "ciśnienie na zwiedzanie", że musimy dać mu upust. Wiecie - "czasem człowiek musi, bo inaczej się udusi". Zatem pakujemy się do "Patiego" i jedziemy. I ponownie kierunek Dolny Śląsk - nasza niewyczerpana skarbnica zabytków wszelakich. Tym razem główne cele mamy dwa- pałac w Roztoce i kościoły pokoju w Świdnicy i Jaworze (napiszemy o nich w kolejnych odcinkach). Ale oczywiście chcemy zahaczyć o każdy inny zabytek, który jest na trasie naszej podróży. A jest tego na naszej mapie naprawdę sporo.  

Grecka wyspa Korfu była dla nas pierwszym i ostatnim elementem wyprawy do albańskiej Sarandy (więcej TUTAJ ), bo to właśnie z lotniska na Korfu prowadzi najkrótsza droga do tej części Albanii. Wyspa kusiła nas jednak przez cały czas pobytu w Sarandzie i w końcu zdecydowaliśmy się wykorzystać okazję poeksplorowania chociaż tego małego kawałka Grecji i zobaczenia czegoś więcej, niż tylko lotniska i terminalu promowego.  Korfu na wyciągnięcie ręki- taki widok z okien to prowokacja do wycieczki! 

W tym wpisie kontynuujemy naszą opowieść o zabytkach architektury, które nie miały do tej pory szczęścia znaleźć swego nowego gospodarza. I to takiego,  który miałby kieszenie pełne pieniędzy i głowę pełną pomysłów, jak zagospodarować tę zazwyczaj niebagatelną ilość metrów kwadratowych. Te dwie rzeczy są niezbędne i muszą iść w sobą w parze, by zrujnowany pałac czy zamek odzyskał swój dawny blask.

W moim ostatnim wpisie o Dolnym Śląsku przedstawiłem historię  zamku w Czernej . Zamku, który choć niewiele brakowało by zamienił się w ruinę, to jednak w ostatniej chwili znalazł się ktoś, kto nie szczędząc pieniędzy i wysiłku przywrócił mu dawny blask i pozwolił zachować ten kawałek historycznej architektury dla potomnych.  W tym i kolejnym wpisie chciałem pokazać Wam szereg zamków i pałaców, które spotkaliśmy podczas ostatniej podróży poprzez województwo lubuskie i dolnośląskie, a które nie miały tyle szczęścia co wspomniany wyżej zamek w Czernej.  Romantyczne zdjęcie na początek nasze trasy. Niestety, dalej już nie będzie tak kolorowo :(

Werona (wł. Verona) to miejsce, które odwiedzane jest przede wszystkim ze względu na status "miasta miłości" uwiecznionego w szekspirowskim dramacie "Romeo i Julia" i również nam tak właśnie się kojarzyło. Położenie miasta na zbiegu głównych szlaków komunikacyjnych, przy trasie wiodącej z Mediolanu do Wenecji, z jednej strony jest jego błogosławieństwem, a z drugiej przekleństwem. Świetnie, że każdy ma tutaj "po drodze", ale jednocześnie bliskość wielu innych ciekawych miejsc powoduje, że turyści wpadają zrobić sobie fotkę w domu Julii i rzucić okiem na rzymski amfiteatr, po czym pędzą dalej, nie zaglądając już w inne zakątki. My spędziliśmy w mieście kilka godzin i chcemy dziś pokazać choć trochę z jego różnorodności, bo jak się okazało, oprócz "miasta miłości" ma ono jeszcze kilka innych przydomków.

Dziś przenosimy się na Dolny Śląsk, by opowiedzieć o pewnym urokliwym renesansowym zamku w Czernej i jego niesamowitej właścicielce. Obiekt w Czernej należy do tej kategorii pałaców, którym się poszczęściło. Niewiele brakowało, by ów zabytek podzielił los wielu innych dworków, pałacyków czy innych zamków, które zostały zapomniane przez ludzi i obróciły się w ruinę. Na szczęście w ostatniej chwili w Czernej pojawił się ktoś, kto miał serce do historycznej architektury i głowę do interesów.

Im bardziej zapuszczamy się w boczne drogi województwa lubuskiego, tym więcej ciekawych miejsc udaje się nam odkryć. Jest to dla nas spora niespodzianka, bo kiedyś myśleliśmy, że interesujące tereny zaczynają się dopiero w dolnośląskim, a tu okazuje się, że nasze okolice mogą się poszczycić naprawdę wieloma perełkami- świadczy o tym choćby fakt, że to już 21. część naszego cyklu o Lubuskiem! Tym razem pokażemy nasze odkrycia z kolejnych dwóch lubuskich wiosek. 

Nasza wakacyjna podróż do hiszpańskiej Katalonii odbywała się trochę "na wariata", bez szczegółowego planu, za to z mocnym postanowieniem zobaczenia Barcelony oraz jak największej ilości ciekawych miejsc w jej okolicy, które na bieżąco wyszukiwaliśmy w internecie. Tak właśnie trafiliśmy do opuszczonego benedyktyńskiego klasztoru Sant Pere de Rodes i ruin zamku de Verdera, które zauroczyły nas nie tyle architekturą, ale przede wszystkim przepięknym położeniem na stoku góry Verdera, z niezapomnianym widokiem na morze. 

Na pewno zdążyliście się już zorientować, że bardzo przypadła nam do gustu niemiecka Saksonia (a jeśli nie, to zapraszamy do wpisu o Miśni TUTAJ , pałacu Moritzburgu TUTAJ i Dreźnie TUTAJ ). Region ten nie dosyć, że leży dosłownie na wyciągnięcie ręki od Polski, to okazał się ciekawy zarówno pod względem krajobrazowym, jak i z powodu mnóstwa zamków, pałaców i innych miejsc czekających na odkrycie. Tym razem zabierzemy Was do dawnej królewskiej rezydencji, pałacu Weesenstein.

Pamiętacie naszą opowieść o stolicy Albanii Tiranie i nadmorskim Durrës ( TUTAJ )? Dzisiaj przemieszczamy się na południe tego kraju i zaglądamy do położonej nad Morzem Jońskim Sarandy (alb. Sarandë), jednego z miast, które pretendują do nazwy nadmorskiego kurortu i sprawdzamy, jak jest w rzeczywistości: turystyczny egzotyczny raj czy wręcz przeciwnie?